In mei 2006 oordeelde de rechtbank Amsterdam dat de TROS zich onrechtmatig had uitgelaten over hondenhandelaar Lako Kennels in het programma TROS Radar en aansprakelijk was voor de schade. In 2011 volgde het vonnis in de schadestaatprocedure: de rechtbank oordeelde dat de TROS meer dan een half miljoen euro aan materiele schadevergoeding moest betalen. De TROS ging in hoger beroep, wat blijkens het recent gepubliceerde arrest goed voor haar heeft uitgepakt.
In het hoger beroep was uiteraard de hoogte van de schadevergoeding het belangrijkste onderwerp van discussie.
Die hoogte van de schadevergoeding was door de rechtbank onder meer gebaseerd op winstderving door Lako Kennels als gevolg van de uitzending. Na de uitzending in 2004 was de omzet van Lako Kennels (en dus ook de winst) stevig afgenomen. In de periode 2004-2008 maakte het bedrijf grofweg de helft minder omzet dan in de jaren daarvoor. En ook in de jaren daarna was de omzet (en dus de winst) van Lako Kennels lager. De rechtbank had geoordeeld dat de schade gebaseerd zou moeten worden op maar liefst 10 jaar aan gemiste winst.
Het Hof kijkt opnieuw naar de vraag of, en zo ja in hoeverre, de omzetderving te wijten is aan de uitzending. Het Hof stelt vast dat er inderdaad een causaal verband bestaat: de uitzendingen hebben in elk geval enige schade aan het bedrijf toegebracht. Wel is er een verschil tussen de periode 2004-2008 en de periode 2009-2014.
In het kader van de periode 2004-2008 kijkt het Hof naar een aantal factoren die in de procedure zijn aangevoerd als mogelijke andere oorzaken voor de schade. Bijvoorbeeld dat er ook in andere media negatieve aandacht zou zijn geweest voor Lako Kennels, en dat de verkoop van honden in het algemeen zou zijn gedaald in de periode tussen 2004 en 2008. Het Hof oordeelt echter dat onvoldoende vast is komen te staan dat andere factoren een rol speelden bij de afname van omzet. Alle gederfde winst in deze periode is te wijten aan de uitzending, zo oordeelt het Hof.
Het vonnis van de rechtbank met betrekking to de periode 2004-2008 blijft dan ook in stand: de TROS moet nog steeds EUR 296.989,- aan gederfde winst betalen.
Over de periode 2009-2014 oordeelt het Hof echter anders.
Het Hof bekijkt de brutomarge in de periode na de uitzending tot 2009 en maakt daaruit op dat in deze periode een gestage en vaste stijging van de brutomarge wordt ingezet. Elk jaar na de uitzending stijgt de brutomarge stevig, met 5 tot 20 procent per jaar. Echter, in 2009 valt de brutomarge opeens 18% terug. Het Hof oordeelt dat deze terugval geen verband houdt met de uitzending van de TROS. Het Hof past met inachtneming hiervan de rekenmethode toe die in het deskundigenrapport is aangehouden en komt op basis daarvan aan een schadebedrag voor de periode 2009-2011 van EUR 31.120,- in plaats van meer dan twee ton. Het Hof oordeelt dat er na 2011 geen (aan TROS toe rekenen) schade meer is geleden door Lako Kennels.
Het hoger beroep loont dus voor de TROS: uiteindelijk is het totale schadebedrag EUR 328.109,- in plaats van meer dan een half miljoen. Nog steeds een zeer hoog bedrag, zeker waar het gaat om uitingszaken in Nederland.
Het is de vraag in hoeverre het voor Lako Kennels heeft geloond om haar claim helemaal uit te procederen. De redactie telt een vonnis in de bodemzaak ten principale uit 2006, een tussenvonnis uit 2009, een vonnis in eerste aanleg in de schadestaatprocedure uit 2011 en nu dus het arrest van het Hof, alles met uitgebreide bewijslevering en gedetailleerde wisseling van standpunten over en weer. Dat kan niet goedkoop zijn geweest.
