Op 5 augustus deed het hof Amsterdam uitspraak in het spoedappel aangespannen door Het Parool tegen Waterfront c.s. Eerder schreven wij al over de uitspraak van de voorzieningenrechter, waar het appel tegen gericht was. De voorzieningenrechter oordeelde dat Het Parool onvoldoende gelegenheid tot wederhoor had geboden voor publicatie van een artikel over Waterfront c.s.. Ondanks dat Het Parool langer dan – de gangbare termijn van 24 uur – aan Waterfront c.s. gelegenheid tot wederhoor had geboden, en het artikel een week van tevoren in concept was toegestuurd, oordeelde de voorzieningenrechter dat dit niet voldoende
was voor een deel van het artikel omdat een van de hoofdpersonen zich op dat moment in Zuid Amerika bevond.
De voorzieningenrechter vond dat Het Parool het artikel zou kunnen opsplitsen in twee delen en beval Het Parool publicatie van het door de rechter geïdentificeerde tweede deel met 9 dagen op te schorten, zodat de wederpartij meer tijd voor wederhoor zou krijgen en betrokkenen naar Nederland zou kunnen vliegen om zich goed in het artikel te kunnen verdiepen. Wel veroordeelde de voorzieningenrechter beide partijen in hun eigen kosten. Het Parool heeft – na het verlopen van de door de rechter gestelde termijn – het artikel alsnog in z’n geheel gepubliceerd.
In appel verwerpt het hof het beroep van Het Parool wegens gebrek aan belang. Het hof stelt dat het hoger beroep geen verandering meer kan brengen in de nu bestaande feitelijke situatie. Immers, de periode waarbinnen publicatie van het artikel werd opgeschort is verlopen. Ook het feit dat Waterfront in eerste aanleg niet in de proceskosten is veroordeeld levert onvoldoende belang op omdat Waterfront ten tijde van het pleidooi op suggestie van één van de raadsheren alsnog bereid bleek die kosten te dragen.
Maar dan wordt Het Parool toch in het gelijk gesteld. Het hof stelt dat het beroep van Het Parool moet worden verworpen, “hoezeer het hof ook van oordeel is dat Het Parool op het tijdstip van de behandeling van het geding in eerste aanleg aan Waterfront c.s. reeds voldoende gelegenheid had geboden tot het geven van wederhoor” (par. 3.8).
Kortom, anders dan de voorzieningenrechter oordeelt het Hof dat Het Parool destijds wel degelijk voldoende gelegenheid tot wederhoor had verleend. Het hof veroordeelt Waterfront c.s. vervolgens ook in de kosten van hoger beroep.
Deze procedure werd names Het Parool behandeld door Jens van den Brink en Christien Wildeman.
