In de zomer van 2005 trouwden een bekende Noorse muzikant en zijn acterende vriendin tijdens een privé-ceremonie op een klein Noors eiland. Het feest vond plaats in een vlakbij gelegen hotel op het vasteland. Maar privé bleef het niet. Het Noorse weekblad Se og Hør publiceerde een artikel over het huwelijk, voorzien van zes met een telelens vanaf 250 meter genomen foto’s van het paar. Op de foto’s was onder meer te zien dat de bruid door haar vader naar de bruidegom werd gebracht en dat de bruid met blote voeten door het water waadde, met haar jurk opgetrokken tot boven haar knieen (!). De bekende Noren stapten naar de rechter omdat zij vonden dat het blad inbreuk had gemaakt op hun persoonlijke levenssfeer.
De hoogste Noorse rechter stelt vast dat het artikel weliswaar uitsluitend entertainmentwaarde had, maar dat geen sprake was van een ontoelaatbare inbreuk op de privacy van het bekende stel. Een huwelijk is per definitie ook een deels publiek event, en er is niets onrechtmatigs aan de neutrale beschrijving van een huwelijk, zoals dat in het blad stond. De publicatie bevatte ook geen foto’s van de daadwerkelijke voltrekking van het huwelijk. Het was verder niet verwonderlijk dat dit spectaculaire huwelijk, op een openbare plek die ook een populaire vakantiebestemming is, de aandacht trok. En het feit dat de foto’s gemaakt waren met een telelens bracht op zichzelf geen grotere inbreuk met zich mee dan wanneer de foto’s van dichbij zouden zijn genomen, of wanneer het bruidspaar de fotograaf zou hebben gezien. Dat zou de bruiloft zelfs juist kunnen hebben verstoord. Eisers kregen nul op het rekest, en stapten daarop naar het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM).
Het EHRM vond dat de Noorse rechter op zorgvuldige wijze de vrijheid van meningsuiting had afgewogen tegen het recht op respect voor de persoonlijke levenssfeer van eisers, en dat de criteria uit de EHRM rechtspraak correct waren toegepast. Meer specifiek die uit de arresten Von Hannover II en Springer, waaronder:
Bijdrage aan een debat dat in de publieke belangstelling staat
Het Hof is het met de Noorse rechter eens dat een artikel over een huwelijk inderdaad per definitie ook een publieke kant heeft, en dus nooit exclusief gerelateerd is aan details van iemand’s priveleven. Een publicatie over een huwelijk heeft daarom volgens het EHRM altijd een element van “general interest”.
Gedrag voorafgaand aan de publicatie
Het enkele feit dat de applicants in het verleden hebben meegewerkt aan aan publicaties in de media betekent niet dat ze nu ieder recht hebben verspeeld om tegen deze publicatie op te treden.
Manier waarop de informatie is verkregen, het waarheidsgehalte, de omstandigheden waaronder de foto’s zijn genomen en de inhoud, vorm en gevolgen van de publicatie
Er was geen toestemming voor het nemen van de foto’s, die in het geniep zijn genomen met een telelens. Maar in tegenstelling tot de casus in het arrest Von Hannover I was er hier geen sprake van harassment. En dat leverde in de Von Hannover I zaak de voornaamste inbreuk op de privacy op. En de Noorse rechter had erop gewezen dat de verzoekers misschien wel slechter af waren geweest als de foto’s wel in alle openheid waren genomen. De tekst van het artikel en de foto’s zetten de verzoekers verder positief neer.
Ook was relevant dat het huwelijk nogal uitzonderlijk was en plaatsvond op een makkelijk zichtbare, openbare plek. Bovendien ook een populaire vakantiebestemming.
Al met al heeft de Noorse rechter volgens het EHRM een zorgvuldige afweging gemaakt en bestaat er onvoldoende reden om te treden in de margin of appreciation van de Noorse staat. De klacht wordt dus afgewezen.
