Een ander voor de perspraktijk belangrijk arrest dat nooit eerder gepubliceerd is, is Hans Knoop/Parool van het Gerechtshof Amsterdam van 26 juli 2007. Het Hof bekrachtigt het vonnis van de rechtbank Amsterdam van 10 augustus 2005. Kwesties als de grote mate van vrijheid in een opiniestuk, het niet toepassen van wederhoor, verwijzen naar eigen artikelen, en een onjuistheid van geringe betekenis, worden alle ten gunste van de media beslist. Hieronder kort de kern van het geschil in de woorden van het Hof: Knoop stelt dat de rechtbank onvoldoende waarde heeft toegekend aan haar rechtsoverweging dat er gezien de aard van de beschuldiging sprake is van aantasting van de eer en goede naam van Knoop. Ook deze grief faalt. Bij afweging van de onder 3.2 genoemde belangen prevaleert, gelet op het eerder overwogene, het recht van Middelburg op vrijheid van meningsuiting boven het op bescherming van zijn eer en goede naam. Daarbij speelt tevens een rol dat Knoop iemand is die de publiciteit niet schuwt en ook niet, zoals hij stelt, van onbesproken gedrag is en een smetteloze reputatie heeft opgebouwd.
Knoop heeft zelf de aandacht van de media op zich heeft gericht door Wim de Jong en de Volkskrant te betichten van antisemitisme toen De Jong hem een ‘oude journalistieke sjacheraar’ noemde. De Raad voor de Journalistiek heeft de klacht van Knoop gegrond verklaard. Het stond Middelburg vrij hierover zijn mening te uiten zoals hij in het gewraakte artikel heeft gedaan. Dat hij dat op een enigzins provocerende manier doet, waarbij hij door middel van lichte aanzetting of overdrijving extra aandacht vraagt voor zijn mening is hem, als schrijver van een opiniërend artikel, toegestaan.
