Reckitt Benckiser (“RB”) heeft medio 2009 een televisiecommercial uitgezonden, waarin haar ‘zure’ toiletreiniger Harpic Max werd vergeleken met een bleekmiddel in een gele fles. De commercial maakte gebruik van een split screen waarbij links de werking van het bleekmiddel werd getoond en rechts de werking van Harpic Max. Te zien is dat de persoon die de wc-pot reinigt met het bleekmiddel, gebruik maakt van een tool belt met onder meer een verfroller. Volgens de commercial heeft Harpic Max een betere dekking en reinigt het hardnekkige vlekken beter dan bleekmiddelen. De commercial sluit af met het weggooien van de gele fles.
Unilever startte een kort geding tegen RB, omdat de commercial een ongeoorloofde vergelijking zou zijn met haar bleekmiddel Glorix. Volgens de rechter in eerste aanleg was er inderdaad sprake van een (anonieme) vergelijkende reclame, maar was de inhoud van de vergelijkingen grotendeels toelaatbaar. RB diende de commercial echter wel aan te passen. Volgens de rechter was de gebruiksmethode om de geclaimde resultaten te verkrijgen onvoldoende duidelijk en was het gebruik van de tool belt denigrerend voor Unilever. Het vonnis ging Unilever niet ver genoeg; zij stelde hoger beroep in bij het gerechtshof Amsterdam. RB op haar beurt maakte bezwaar tegen het oordeel dat de commercial denigrerend zou zijn.
Het hof gaat niet mee in het betoog van Unilever dat de producten niet met elkaar vergeleken mogen worden omdat zij van elkaar verschillen (zure reinigers vs. bleekmiddelen). Volgens het hof is de consument zich niet bewust van dat verschil. Bovendien mag RB claimen dat Harpic Max beter helpt tegen hardnekkige vlekken dan bleekproducten. Wel oordeelt het hof dat de commercial de producten niet objectief vergelijkt, omdat de linker wc-pot een grauwer beeld geeft dan de wc-pot die met Harpic Max wordt gereinigd. Verder acht het hof de claim van RB dat Harpic Max “overal in één keer hardnekkige vlekken” verwijdert, niet toegestaan omdat bij het gebruik van het product – anders dan bij Glorix – dient te worden geborsteld. Verder mag RB niet claimen dat Harpic Max een betere dekkingskracht heeft dan bleekmiddelen.
Het hof acht het weggooien van de gele fles niet onnodig denigrerend ten opzichte van Unilever. En anders dan de voorzieningenrechter vindt het hof ook het gebruik van de tool belt niet onnodig denigrerend, omdat het een toelaatbare – aan reclame inherente – overdrijving is.
Al met al krijgen beide parijen (wederom) deels gelijk. De vraag is of Unilever wat is opgeschoten met de procedure, zeker in het licht van de volgende reclameslogan-achtige overweging (4.9) van het hof met betrekking tot het weggooien van de gele fles:
“Met de voorzieningenrechter is het hof van oordeel dat dit beeld niet als onnodig denigrerend is te beschouwen nu het moet worden gezien als illustratie van de (geoorloofde) boodschap van de reclame-uiting dat het gebruik van een bleekproduct niet meer nodig is omdat de toiletpot met gebruikmaking van alleen Harpic Max (in alle opzichten) adequaat wordt gereinigd.”
