Een Nederlands bedrijf, Clazing B.V., specialiseert zich in de productie van halal kippenvlees. Volgens een columnist was er van alles mis bij dit bedrijf en hij uitte deze mening in twee stevig getoonzette stukken op internet. Clazing startte daarop een kort geding om (onder meer) de publicaties verwijderd te krijgen. De Voorzieningenrechter wees – na twee mislukte pogingen van de columnist hem te wraken – de vorderingen van Clazing grotendeels toe.
In de artikelen stelde de columnist onder meer dat de kip van Clazing niet halal was en dat er sprake was van allerlei misstanden bij het bedrijf. Daarbij gebruikte hij formuleringen als “het gif van Clazing”, “de Zuid-Afrikaanse delegatie rende gillend weg”, “de Clazing-beerput” en “de gifbeker moet leeg” . Hij ondertekende de artikelen met “de Halalpolitie”.
Perspublicatie
De rechter stelt vast dat de artikelen als perspublicatie moeten worden gezien, ook al is de columnist geen journalist. De rechter motiveert dit als volgt: “hij is met de artikelen in de openbaarheid getreden door het artikel te publiceren op zijn websites en hiervoor aandacht te vragen bij mediasites op het internet.”
Bij de beoordelingen of de uitingen van de columnist onrechtmatig zijnneemt de rechter onder meer mee dat de verdachtmakingen ernstig zijn en “op geen enkele wijze” met nader bewijsmateriaal onderbouwd zijn. De stukken die de columnist stelde te hebben als bewijs, waaruit geciteerd werd ter zitting, zijn blijkens het vonnis noch aan de wederpartij noch aan de rechtbank overgelegd. Als gevolg daarvan was er geen enkele feitelijke onderbouwing voor de uitingen.
De rechter vindt verder de toon van de artikelen ‘zeer diffamerend’ en oordeelt dat het op de weg van de columnist had gelegen om Clazing de gelegenheid te geven om een reactie te geven op de beschuldigingen voorafgaand aan publicatie (dat was in dit geval niet gebeurd).
Vorderingen
De vorderingen om het artikel offline te (doen) halen en een rectificatie te plaatsen worden toegewezen. Clazing had tevens gevorderd dat de columnist geen nieuwe uitingen meer mocht doen waarin hij stelt dat Clazing-vlees giftig, inferieur, rotzooi “of vergelijkbare termen” is; danwel dat Clazing-vlees alleen door dieren geconsumeerd kan worden; danwel dat de columnist uitingen doet waarin “overige feitelijke onjuistheden over Clazing staan”.
De rechter oordeelt terecht dat deze vordering niet kan worden toegewezen. Ten eerste zou toewijzing hoogstwaarschijnlijk leiden tot executieproblemen (gedaagde zou b.v. geen uitingen meer mogen doen waar onder meer ‘overige feitelijke onjuistheden over Clazing staan’). Ten tweede kan niet worden uitgesloten dat bepaalde beschuldigingen in de toekomst wél rechtmatig zijn, bijvoorbeeld omdat er dan wél voldoende feitelijke onderbouwing voor de beschuldigingen zou zijn. Elke uiting moet aan de hand van de omstandigheden van het geval worden beoordeeld en een verbod op toekomstige uitingen levert in beginsel een veel te vergaande inbreuk op de vrijheid van meningsuiting op.
