Eerder schreven wij al over de zaak Ravage. Die procedure begon in 1996, en eindigt nu voor de poorten van het EHRM, die de klacht van EHRM dat sprake is van schending van het brongeheim, afwijst omdat deze klacht volgens hen “manifestly ill-founded” is. Overigens maar liefst 8 (!) jaar na het indienen van de klacht.
In mei 1996 deed de recherche een inval bij het kantoor van het actieblad Ravage in Amsterdam. De aanleiding was een door Ravage ontvangen claimbrief die verwees naar een bomaanslag op het bedrijf BASF in Arnhem. De claimbrief was al door de redactie vernietigd, maar de rechercheurs namen computers, met het abonneebestand, adreslijsten, aanmeldingsbonnen, adreswikkels, een agenda, een telefoonklapper, een schrijfmachine, gegevens over contactpersonen en ander redactiemateriaal en privé-gegevens van redacteuren in beslag.
Ravage spande een procedure aan tegen de Staat omdat zij van mening is dat de huiszoeking onrechtmatig was en inbreuk maakt op de artikelen 8 en 10 EVRM, in het bijzonder op haar recht op bronbescherming. In kort geding werd Ravage in het gelijk gesteld. In de daaropvolgende bodemprocedure werd Ravage’s vordering tot schadevergoeding door de rechtbank en in hoger beroep door het Hof in Den Haag afgewezen.
Met het arrest van de Hoge Raad van 2 september 2005 leek het tij weer ten gunste van Ravage te keren. De Hoge Raad vernietigde het arrest van het Hof Den Haag omdat het Hof had miskend dat de stelplicht en bewijslast met betrekking tot het niet bestaan van minder ingrijpende middelen (eis van subsidiariteit) dan de huiszoeking en inbeslagneming op de Staat rusten en het Hof onvoldoende gemotiveerd had dat de inbeslagneming van (gegevens in) de computers en het overige materiaal niet disproportioneel was (eis van proportionaliteit). De zaak werd vervolgens naar het Hof Amsterdam verwezen. Maar dat Hof oordeelde opnieuw dat bij de huiszoeking was voldaan aan de eisen van proportionaliteit en subsidiariteit waaraan moet zijn voldaan om een inbreuk op de door de artikelen 8 en 10 EVRM gewaarborgde rechten in een democratische samenleving noodzakelijk te achten in het belang van de openbare orde en ter voorkoming van strafbare feiten. Ravage ging weer in cassatie De Hoge Raad verwierp op 18 september 2009 het cassatieberoep van Ravage tegen het arrest van het Hof Amsterdam. Daarop stapte Ravage naar de hoogste rechter in uitingszaken, het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) in Straatsburg.
Maar ook daar kreeg Ravage nul op het rekest (zie hier het persbericht). Het EHRM heeft de klacht van Ravage inadmissable verklaard. Want, zo zegt het Hof, het brongeheim is niet bedoeld om een bommenlegger te beschermen die met publicatie van zijn claimbrief alleen maar publiciteit wilde genereren voor zijn aanslag.
“In the present case the magazine’s informant was not motivated by the desire to provide information which the public were entitled to know. On the contrary, the informant, identified in 2006 as T., was claiming responsibility for crimes which he had himself committed; his purpose in seeking publicity through the magazine Ravage was to don the veil of anonymity with a view to evading his own criminal accountability. For this reason, the Court takes the view that he was not, in principle, entitled to the same protection as the “sources” in cases like Goodwin, Roemen and Schmit, Ernst and Others, Voskuil, Tillack, Financial Times, Sanoma, and Telegraaf.”
De beslissing van het EHRM is definitief, waarmee een einde komt aan deze langlopende zaak.
