Een abonnee van het blad Fiscalert ontvangt een folder van de financiële dienstverlener Moderato en vertrouwt dit niet. Hij besluit dit naar columnist ‘A’ te sturen, waarna deze een artikel in het blad en – onder andere – op de website van Fiscalert plaatst. Het artikel bevat een kritische recensie over de brochure van Moderato, waarin A adviseert deze ongelezen weg te gooien, nu het om gebrekkige informatie en duistere fondsen zou gaan.
Moderato informeert A naar aanleiding van dit artikel uitvoeriger over het beleggingsproduct en vraagt hem het artikel te wijzigen, dan wel te rectificeren. Als A dit weigert, stapt Moderato naar de rechter waar zij onder meer een schadevergoeding en verwijdering van het artikel van het internet eist. Moderator vindt dat de publicatie onjuist, onvolledig en daarom onrechtmatig is. De in de brochure genoemde fondsen zouden niet duister zijn, maar goed te traceren en bekend.
De voorzieningenrechter weegt het belang van A, dat hij zich in het openbaar kritisch, informerend, opiniërend en waarschuwend moeten kunnen uitlaten over misstanden die de samenleving raken, af tegen het belang van Moderator om niet te worden blootgesteld aan lichtvaardige verdachtmakingen.
De rechter oordeelt dat het gebruikte feitenmateriaal niet concreet en gemotiveerd door Moderato is weerlegd. Daarmee zijn onvoldoende feiten en omstandigheden gesteld op basis waarvan het artikel onrechtmatig kan worden geacht. A heeft de brochure van Moderato kritisch aan de kaak mogen stellen en het publiek mogen wijzen op de eventuele gebreken en risico’s van de fondsen. Dat A het woord ‘duister’ gebruikt, is naar het oordeel van de rechtbank evenmin als onrechtmatig aan te merken, nu de uitlatingen zakelijk van toon zijn en dat het voor het publiek duidelijk is dat A zij eigen analyse geeft die niet als vaststaand feit wordt gepresenteerd. De voorzieningenrechter ziet onvoldoende reden om het recht op vrijheid van meningsuiting van A te beperken en wijst de vorderingen van Moderato af.
