
In het programma ‘Zeeman confronteert: Stalkers’ worden vermeende daders van (cyber)stalking opgespoord en geconfronteerd. Zo ook de eiser in een recent kort geding, waarin hij probeerde de uitzending van een aflevering over hem te voorkomen. In de aflevering wordt eiser (grotendeels geanonimiseerd) gepresenteerd als stalker van zijn ex-vriendin. Hij voert aan dat er met de uitzending inbreuk gemaakt zal gaan worden op zijn privacy en zijn reputatie en eist in kort geding tegen gedaagden, producent Fremantle en omroep RTL, een uitzendverbod.
De voorzieningenrechter wijst deze vorderingen af en overweegt daarbij ten eerste dat gedaagden het onderwerp stalking, en de zaak van eiser, aan de orde mogen stellen. Hierbij speelt mee dat stalken een maatschappelijke misstand is die de samenleving raakt. De rechter overweegt hierover:
“Stalkers blijven vaak hardnekkig hun slachtoffers lastig vallen en belagen, en het is in veel gevallen moeilijk te bewijzen, waardoor de strafrechtelijke weg niet altijd tot een oplossing leidt. Ook komt het vaak voor dat een contactverbod weinig uithaalt omdat stalkers dat weten te omzeilen.”
Eiser stelt dat hij door gedaagden ten onrechte wordt neergezet als dader, terwijl hij nog niet onherroepelijk is veroordeeld en dus de onschuldpresumptie zou gelden mee. De rechter maakt hier korte metten mee en oordeelt dat eiser expliciet heeft erkend dat hij zijn ex-vriendin heeft gestalkt. Daarbij weegt de rechter een als bewijs ingebrachte WhatsApp-conversatie en uitingen van eiser ter zitting mee, en overweegt dat gedaagden geen onomstotelijk bewijs hoeven te leveren van stalking door eiser. De uitlatingen van gedaagden moeten steun vinden in het beschikbare feitenmateriaal en dat is volgens de rechter het geval.
Verder is bij de beoordeling van belang dat gedaagden eiser de mogelijkheid hebben geboden wederhoor te geven en dat de producent heeft toegezegd dat in de uitzending aandacht zal worden besteed aan het weerwoord van eiser. Ook hebben gedaagden de nodige maatregelen getroffen om de privacy van eiser te waarborgen. Hij is volledig onherkenbaar gemaakt, zijn voor- en achternaam en woonplaats worden niet genoemd, kentekens en huisnummers zijn onherkenbaar gemaakt, straatnamen en andere locatieaanduidingen worden niet genoemd, er wordt op geen enkele wijze gerefereerd aan de voormalig werkgever van eiser en de ex-vriendin wordt aangeduid met een fictieve naam.
De rechter oordeelt dat onder deze omstandigheden de privacy van eiser behoorlijk is gewaarborgd en dat aannemelijk is dat hij niet door het grote publiek zal worden herkend. Wel legt de voorzieningenrechter aan gedaagden op dat de stem van eiser onherkenbaar gemaakt dient te worden, iets wat nog niet gebeurd is. Voor zover personen uit zijn directe omgeving hem toch zullen herkennen, geldt volgens de rechter dat dit dan het gevolg is van zijn eigen handelen. De vordering tot het preventief verbieden van de uitzending wordt dus afgewezen en eiser wordt (als de grotendeels in het ongelijk gestelde partij) veroordeeld tot betaling van de proceskosten van gedaagden.