Talitha Van Zon kreeg nationale en internationale bekendheid omdat ze in 2011 een relatie zou hebben gehad met Mutassim Kaddafi, een van de zonen van de overleden Libische ex-dictator Kaddafi. Bovendien werd Van Zon er door een vriendin van beschuldigd door haar te zijn meegelokt naar Tripoli waar ze zou zijn verkracht door Mutassim Kaddafi. Het OM vond overigens dat er onvoldoende bewijs was voor deze beschuldiging.
Recent deed de rechtbank Amsterdam uitspraak over een publicatie in het maandblad Quote over Van Zon.
Van Zon is van mening dat Quote onrechtmatig heeft gehandeld door te schrijven dat zij een seksuele relatie heeft gehad met een van de zonen van Kadaffi, dat zij betrokken was bij mensenhandel, dat zij een bekende vastgoedondernemer heeft afgeperst en dat zij een ‘sekswerkertje’ en ‘golddigger’ zou zijn.
De rechtbank stelt vast dat Quote een “luchtige, spottende, badinerende en enigszins neerbuigende stijl” gebruikt. Dan bevestigt de rechtbank de vaste jurisprudentie dat “aan dit soort opiniërende teksten niet dezelfde (hoge) eisen mogen worden gesteld als aan onderzoeksjournalistiek. In een dergelijk stuk is overdrijving, een spottende toonzetting en uitvergroting een toelaatbare vorm.” De uitlatingen van Quote en de gehanteerde stijl vallen naar oordeel van de rechtbank binnen de journalistieke vrijheid. En voor zover er toch feitelijke beschuldigingen in staan vinden deze voldoende steun in het ten tijde van de publicatie beschikbare feitenmateriaal.
De rechter maakt echter een uitzondering voor de term ‘sekswerkertje’ en de beschuldiging dat Van Zon een vastgoedondernemer zou hebben afgeperst. Dit zijn volgens de rechtbank feitelijke beweringen waarvoor geen steun bestaat in het beschikbare feitenmateriaal, zodat die uitlatingen wel onrechtmatig zijn.
Hoewel het artikel in de Quote dus grotendeels overeind bleef, moest Quote op deze 2 punten wel rectificeren (wat weer leidde tot dit bericht op de Quote site, waar Van Zon misschien niet onverdeeld blij mee zal zijn). Ook moest Quote een schadevergoeding betalen van € 3000,-.
Tot slot is ook de portretrechtclaim het bespreken waard. Bij de reportage staan drie foto’s van Van Zon. Zij vindt dat zij gezien de context een redelijk belang heeft om zich tegen publicatie daarvan te verzetten. Ze wijst erop dat één van de foto’s haar op haar meest weerloze moment toont, namelijk kort na haar vlucht uit Libië. Maar, aldus de rechtbank, toch gaat het belang van Quote hier voor. “Gegeven het feit dat Van Zon ten tijde van de publicatie sterk in de belangstelling stond, juist vanwege haar ontsnapping uit het hotel in [plaats], dient het belang van Quote bij publicatie van deze foto zwaarder te wegen dan dat van Van Zon.” De rechter wijst er ook op dat de overige foto’s ook al in andere media waren gepubliceerd en dat Van Zon inmiddels een publiek figuur was geworden en haar portret in vele media was gepubliceerd. Het is duidelijk waar dit naartoe gaat: haar beroep op het portretrecht wordt afgewezen.
