In de uitzendingen van het programma Opgelicht van de TROS (hier en hier te vinden), kwamen de oplichtingspraktijken van een vrouw aan bod. In de tweede uitzending werd ook de toenmalige vriend (X) van deze vrouw herkenbaar in beeld gebracht. Meneer had geen toestemming gegeven voor de uitzending en meende niet betrokken te zijn geweest bij de oplichtingspraktijken van zijn ex. X liet het hier niet bij zitten en spande een kort geding aan tegen de TROS. De man vorderde onder andere een verbod om de uitzending van Opgelicht openbaar te maken en €7.500 als voorschot op immateriele schadevergoeding.
Hij vond dat zijn portretrecht was geschonden omdat de beelden zonder zijn toestemming zijn uitgezonden, terwijl in de uitzending ten onrechte de suggestie zou zijn gewekt dat hij betrokken was bij oplichtingspraktijken van zijn ex. X meende dat deze aantasting van zijn persoonlijke levenssfeer moet prevaleren boven de vrijheid van meningsuiting van de TROS. Hierbij moest volgens X ook worden meegenomen dat ‘Opgelicht’ geen journalistiek programma is maar zich alleen richt op sensatie en emotie.
De TROS meende echter goede redenen te hebben om ook X herkenbaar in beeld te brengen. De Tros bracht vier gevallen naar voren die erop zouden wijzen dat niet alleen de vrouw maar ook X actief betrokken is geweest bij de oplichtingspraktijken.
De voorzieningenrechter van de rechtbank Amsterdam vindt anders dan eiser dat Opgelicht niet louter een sensatiebelust programma is. “In het programma wordt een maatschappelijk probleem aan de orde gesteld (oplichting, of aan oplichting gerelateerde zaken), worden oplichters ontmaskerd en geconfronteerd en worden de kijkers voor de handelswijzen van oplichters gewaarschuwd.” De rechter concludeert dat voor drie van de vier door de TROS genoemde gevallen voldoende was onderbouwd dat hij betrokken is geweest bij de oplichtingspraktijken. Op grond daarvan, en omdat X door Opgelicht niet is aangesproken op zijn betrokkenheid bij de oplichtingspraktijken van zijn ex en de focus van het programma niet lag op hem, concludeert de rechter dat de TROS de man herkenbaar in beeld mocht brengen.
De uitspraak is hier te vinden.
