Eerder schreven wij al (MR 10201) over de uitspraak van het EU Hof van Justitie in de zaken eDate tegen X en Martinez tegen MGN, waarin is bevestigd dat een benadeelde in een perszaak (in dit geval onder meer een ex-geliefde van Kylie Minogue) drie opties heeft bij het uitkiezen van een lidstaat waar hij de uitgever van de volgens hem onrechtmatige publicatie voor de rechter kan slepen. Maar er staat nog iets opmerkelijks in dit arrest, dat vergaande implicaties kan hebben. Het Hof stelt vast dat aan de verlener van een ‘dienst van de elektronische handel’ (bijvoorbeeld een uitgever die publicaties op internet zet) die in een andere lidstaat dan de lidstaat waar hij gevestigd is voor de rechter wordt gedaagd, geen strengere eisen mogen worden gesteld dan in zijn vestigingsland.
Het gaat om de volgende overweging over artikel 3 van de e-Commerce Richtlijn:
“De lidstaten moeten …, behoudens de volgens de voorwaarden van artikel 3, lid 4, van de richtlijn toegestane afwijkingen, op het gecoördineerde gebied waarborgen dat de verlener van een dienst van de elektronische handel niet wordt onderworpen aan strengere eisen dan die voorzien in het in de lidstaat van vestiging van die dienstverlener toepasselijke materiële recht.”
Hoe dit precies zal worden uitgelegd moet blijken, maar deze overweging kan een stevige impact hebben (wat ‘het gecoördineerde gebied’ omvat staat in artikel 2h van de e-Commerce Richtlijn en is zeer ruim). Het kan bijvoorbeeld betekenen dat in zaken waarin een e-commerce dienstverlener in een andere lidstaat dan die waar hij gevestigd is voor de rechter wordt gedaagd een rechtsvergelijkend onderzoek nodig is om zeker te stellen dat hij niet slechter af is. De uitgever van de Sunday Mirror zou in dit geval bijvoorbeeld kunnen betogen dat de Engelse privacy regels van toepassing zijn in de in Frankrijk aangespannen procedure. Frankrijk staat bekend om de ruime bescherming van de privacy, die veel verdergaande eisen stelt aan een publicatie dan in Engeland. Andersom kan een Franse of Nederlandse uitgever die in Engeland voor de rechter wordt gedaagd misschien weer eisen dat het Engelse systeem van punitive damages (het opleggen van een boete; een mogelijkheid die in Nederland en Frankrijk niet bestaat) op hem niet van toepassing is.
Dit arrest kan dan ook van groot belang zijn voor dienstverleners (niet alleen uitgevers) die in andere lidstaten dan hun lidstaat van vestiging voor de rechter worden gedaagd, die met dit arrest in de hand kunnen eisen dat geen regels worden toegepast die strenger zijn dan in zijn land van vestiging.
