Deze week is een belangrijke Duitse uitspraak voor de persvrijheid bekend geworden. Het ging in deze zaak om de vraag of het computermagazine C’t in online artikelen mocht linken naar een programmaatje dat de kopieerbeveiliging van DVD’s helpt omzeilen. Zo schreef c’t magazine onder de titel “AnyDVD überwindet Kopierschutz von ‘Un-DVDs'” over de technische mogelijkheden van dit programmaatje, maar ook over de ‘auteursrechtelijke issues’. Dat de boodschap van dit bericht wordt beschermd door de vrijheid van meningsuiting staat niet ter discussie; het Bundesgerichtshof moest oordelen over de link naar de pagina waar het programma kan worden gedownload. Het hof vond dat de links niet slechts de technische toegang tot het programmaatje faciliteren, maar onderdeel van het bericht zijn. De links moeten gezien worden als aanvulling van het artikel en kunnen gebruikt worden om de boodschap te staven. Het feit dat de schrijvers van het artikel op de hoogte waren van het onrechtmatige karakter van het programmaatje doet hier niet aan af.
Het mag een opmerkelijke beslissing genoemd worden omdat de uitgever van C’t magazine in eerste instantie en in hoger beroep bot had gevangen. Het Bundesgerichtshof (één van de hoogste rechtscolleges van onze Oosterburen) zei “nein”, zo moet het niet. Nu ook de links binnen de persvrijheid vallen, weegt het belang om het publiek over dit feit te berichten zwaarder. Volgens de auteursrechthebbenden die de rechtszaak aanspanden had dit belang ook gediend kunnen worden door de informatie sec in de tekst te verwerken. Ook hier is het Hof het niet mee eens, want (in haar allerbeste Hochdeutsch): “ook de uiterlijke vorm van het bericht moet vanwege het zelfbestemmingsrecht van grondrechtdrager aan deze worden overgelaten”.
De beslissing is niet direct van toepassing in Nederland, maar dergelijke wijze woorden van onze Europese grote broer willen nog wel eens gewicht in de schaal leggen; met name bij gebrek aan Hollandse precedenten.
