Filmdistributeur Dutch Filmworks (DFW) krijgt ook in hoger beroep geen beschikking over de klantgegevens van Ziggo behorend bij 377 ip-adressen die volgens DFW zijn gebruikt om de film The Hitman’s Bodyguard uit 2017 van een illegale bron te downloaden.
Sinds het Thuiskopie arrest uit 2014 staat vast dat illegaal downloaden van auteursrechtelijk beschermd materiaal onrechtmatig is. DFW meldde zich in 2018 bij Ziggo, met het verzoek de persoonsgegevens af te staan die hoorden bij IP-adressen van Ziggo klanten. Met die persoonsgegevens wilde DFW inbreukmakers aanschrijven en van hen een geldbedrag vorderen. Welk bedrag was niet duidelijk. Ziggo weigerde de gegevens vrijwillig af te staan.
De rechtbank Midden-Nederland oordeelde begin 2019 ook al dat Ziggo de gegevens niet af hoefde te staan (lees meer hierover in ons bericht op Media Report). DFW ging in hoger beroep. Ziggo voerde aan dat uit de door DFW aangevoerde gegevens niet bleek dat de IP-adressen ook daadwerkelijk gebruikt waren voor het maken van inbreuk. Daarnaast was het maar zeer de vraag of de Ziggo-klant achter het IP-adres ook daadwerkelijk de inbreukmaker is, omdat (het wifi-netwerk) van een IP-adres normaliter wordt gebruikt door een grote groep mensen. Bovendien wisselen IP-adressen nogal eens van gebruiker. Daarnaast zou het bedrag dat DFW zou eisen, waarschijnlijk niet in verhouding staan tot de daadwerkelijk geleden schade, zodat eerder sprake is van een boete.
Het hof overweegt eerst waar het in deze zaak precies om gaat: “Het hof moet beoordelen wiens belang in dit geval zwaarder weegt: het belang van DFW op bescherming van haar intellectueel eigendomsrecht of het belang van Ziggo c.s. op bescherming van persoonsgegevens van haar klanten. Het hof oordeelt dat op dit moment de belangen van de Ziggo-klanten na afgifte van de persoonsgegevens door DFW nog onvoldoende worden gewaarborgd.“.
Net als de rechtbank oordeelt het hof dus dat de privacybelangen van de Ziggo-klanten zwaarder wegen. Dit komt volgens het hof voornamelijk door een viertal omstandigheden:
- De gevolgen van het verstrekken van de gegevens kunnen aanzienlijk zijn, van het sturen van een waarschuwing aan een Ziggo-klant tot verhaal van kosten en schadevergoeding door het uitbrengen van een dagvaarding. “Het hof volgt Ziggo c.s. in haar standpunt dat DFW niet duidelijk maakt wanneer zij welke actie zal inzetten. […] DFW behoudt zich immers het recht voor pas nadat zij de persoonsgegevens heeft gekregen, eenzijdig en zonder enige motivering of toelichting de actie te kiezen die haar goeddunkt. Dat leidt naar het oordeel van het hof tot een verstoring van het te vinden evenwicht, met name in de situatie dat onzeker is of de betrokken Ziggo-klant ook daadwerkelijk de inbreukmaker is.”
- DFW is volgens het hof ook onvoldoende transparant over “de vraag of, en zo ja, welke bedragen zij van deze Ziggo-klanten zal gaan vorderen en op welke wijze en in hoeverre zij de kosten die zij heeft gemaakt om deze Ziggo-klanten op te sporen zal gaan verhalen“. DFW noemde een schikkingsvoorstel van €150, -, maar omdat DFW tegenover de pers verschillende bedragen heeft genoemd, die kunnen oplopen “tot vele honderden euro’s” en een “afschrikwekkende werking” moeten hebben, oordeelt het hof dat DFW hierover niet transparant genoeg is en dat daardoor de gevolgen van het verstrekken van de klantgegevens niet goed kunnen worden ingeschat.
- Ook is het onzeker of de kosten en schade die DFW op een individuele inbreukmaker wil verhalen in een redelijke verhouding tot elkaar staan. Zoals Ziggo had aangevoerd, is de daadwerkelijke schade die DFW lijdt door de individuele downloader zeer gering, nu de film voor minder dan € 3,- legaal online te bekijken is, dan wel voor € 13,99 als dvd aangeschaft kan worden. Daar komt bij “dat de schade die DFW heeft geleden wordt veroorzaakt door meerdere inbreukmakers (volgens DFW ongeveer 20.000), terwijl er slechts van een zeer beperkt aantal van die inbreukmakers (377) de gegevens worden gevorderd. […] DFW heeft […] niet inzichtelijk gemaakt wat zij dan wel wil gaan verhalen, hoe de te verhalen bedragen zijn samengesteld en hoe de rechten van de betrokken Ziggo-klanten doeltreffend zijn gewaarborgd.”
- In het kader van het feit dat de Ziggo-klant achter het IP-adres niet daadwerkelijk de inbreukmaker hoeft te zijn, oordeelt het hof dat “de klanten van Ziggo niet verplicht zijn feiten en omstandigheden naar voren te brengen die aantonen dat de inbreuk niet aan hem/haar kan worden toegerekend. Op grond van de hoofdregel van artikel 150 Rv rust de stelplicht en bewijslast van de onrechtmatige inbreuk in beginsel immers op DFW en niet op de Ziggo-klant.“. Er geldt dus geen risicoaansprakelijkheid voor de houder van een IP-adres voor alles wat er via zijn wifi-netwerk gebeurt.
Door deze omstandigheden oordeelt het hof dat “het juiste evenwicht tussen de privacybelangen van de betrokken Ziggo-klanten enerzijds en het belang van de rechthebbenden van intellectuele eigendomsrechten op een doeltreffende voorziening om profijt te kunnen trekken van hun schepping anderzijds (nog) niet is bereikt.”. Het hof bekrachtigt het vonnis van de rechtbank Midden-Nederland en de vorderingen van DFW worden afgewezen.
Ziggo werd in deze zaak bijgestaan door Jens van den Brink en Joran Spauwen.
