De Olympische zomerspelen die in 2012 in Londen plaatsvinden zijn met strenge regelgeving omgeven. Zo probeert de London Olympic Games and Paralympic Games Act 2006 het (commercieel) aanhaken bij de spelen zoveel mogelijk te voorkomen, door het gebruik van woordcombinaties die bestaan uit de volgende generieke woorden te verbieden:
- groep 1: “games”, “Two Thousand and Twelve”, “2012”, “twenty twelve”
- groep 2 “gold”, “silver”, “bronze”, “London”, “medals”, “sponsor” en “summer”.
De woorden in groep 1 mogen niet met elkaar, noch met de woorden in groep 2 worden gecombineerd. Generieke termen als “2012” en “London 2012” zijn bovendien door het IOC als merk geregistreerd. Maar het IOC gaat verder. De uitingsvrijheid van de sporters zelf wordt nu ook aan banden gelegd. Hoewel het IOC de sporters uitdrukkelijk aanmoedigt erop los te twitteren en andere social media-berichten het wereld wijde web op te slingeren, dienen de sporters daarbij op grond van de IOC Social Media, Blogging and Internet Guidelines wel strikte regels in acht te nemen. Commerciële social media-uitingen zijn niet toegestaan. En passant schrijft het IOC de sporters tevens voor hoe ze hun berichten moeten schrijven: in de eerste persoon en in dagboekvorm. Bovendien mogen de berichten niet “in the role of a journalist” worden geschreven, wat wil zeggen dat de sporters “must not report on competition or comment on the activities of other participants […]“. Verder bevat de richtlijn allerlei regels over onder meer het plaatsen van foto’s en video’s op internet en het gebruik van de beschermde Olympische symbolen.
Het IOC belooft de social media-richtlijnen voortdurend te zullen monitoren. Wie zich er niet aan houdt, moet voor uitsluiting van de Spelen vrezen. Oei! De Olympische Spelen draait om sport, en daar moeten de atleten zich op focussen zullen we maar zeggen.
