In de Tweede Kamer staan de komende week twee wetsvoorstellen tot wijziging van de Mediawet op de agenda. De eerste wijziging houdt verband met de verspreiding van televisie- en radio-programmakanalen en de vaststelling van de minimale omvang van het standaardpakket televisie- en radioprogrammakanalen. Met het tweede wetsvoorstel wil de regering het landelijke stelsel van publieke omroepen moderniseren.
Met de “Wijziging van de Mediawet 2008 in verband met de verspreiding van televisie- en radio- programmakanalen door middel van omroepnetwerken en omroepzenders en de vaststelling van de minimale omvang van het standaardpakket televisie- en radioprogrammakanalen” wil de regering waarborgen dat inwoners toegang houden tot een gevarieerd pakket van radio- en televisiezenders. Er komt een nieuw begrip in de Mediawet: “pakketaanbieders”, gedefinieerd als een (rechts)persoon die een of meer pakketten tegen betaling onder abonnees verspreidt door middel van een omroepnetwerk of een omroepzender. De Mediawet zal techniekneutraler worden: mediawawettelijke verplichtingen gaan ook gelden voor pakketaanbieders via de ether en satelliet. Verplichte doorgifte (must carry) van de belangrijkste publieke zenders gaat dus ook voor digitale pakketaanbieders gelden. Het digitale standaardpakket moet in de toekomst een minimale omvang van 30 zenders hebben. Het analoge kabelpakket blijft op een minimum van 15 zenders staan. Tenslotte worden de programmaraden die op dit moment adviseren over de zenders in het pakket, afgeschaft. Naar aanleiding van het wetsvoorstel is een aantal moties ingediend, onder andere op het punt van consumenteninvloed. Het is afwachten of het wetsvoorstel zonder kleerscheuren de stemming overleeft.
Het voorstel tot “Wijziging van de Mediawet 2008 teneinde het stelsel van de landelijke publieke omroep te moderniseren” beoogt ingrijpende wijzigingen van het publieke-omroepbestel. Een belangrijke wijziging is dat in de toekomst uitsluitend ruimte zal zijn voor zes publieke, erkende “omroeporganisaties”. Voor de periode 2016-2020 kunnen alleen bestaande, erkende omroepverenigingen worden erkend, die met naam en toenaam in het wetsvoorstel staan genoemd. Het gaat om de drie omroepverenigingen EO, MAX en VPRO, de drie omroeporganisaties die zijn gevormd uit AVRO/TROS, BNN/VARA en KRO/NCRV, en de twee taakorganisaties NTR en de NOS. Het model wordt ook wel het 3-3-2-model genoemd. De (op dit moment nog voorlopig erkende) omroepverenigingen PowNed en WNL kunnen, wanneer zij aan de vereisten voldoen, aansluiten bij één van de andere omroeporganisaties of -verenigingen. De genootschappen (2.42-omroepen) zullen hun media-aanbod niet meer zelfstandig kunnen uitzenden.
