Het Hof van Justitie EG heeft op 5 maart 2009 een uitspraak gedaan over het databankenrecht. Daarbij heeft Hof uitleg gegeven aan belangrijke begrippen uit het databankenrecht. Wanneer is er sprake van een (tijdelijke) opvraging, en hoe moet worden vastgesteld of een deel van een databank een ‘substantieel deel’ is en wordt beschermd door het databankenrecht? De uitspraak is gedaan in een geschil tussen twee Bulgaarse bedrijven, die allebei een juridisch informatiesysteem exploiteren. De databanken bevatten deels dezelfde informatie. Het verweer is dat dat komt omdat dezelfde openbare bronnen zijn geraadpleegd. Het Hof beslist onder meer:
“De afbakening van de begrippen “permanente overbrenging” respectievelijk “tijdelijke overbrenging” berust op het criterium van de duur van de opslag van de uit een beschermde databank opgevraagde gegevens op een andere drager dan die van deze databank. Het tijdstip waarop er sprake is van opvraging uit een elektronisch toegankelijke beschermde databank, is dat waarop de overgebrachte gegevens worden vastgelegd op een andere drager dan die van deze databank. Dit begrip opvraging staat los van het doel van degene die de betrokken handeling verricht, van de door laatstgenoemde in de inhoud van de aldus overgebrachte gegevens eventueel aangebrachte wijzigingen, alsook van eventuele verschillen in de structurele organisatie van de betrokken databanken.
Artikel 7 van richtlijn 96/9 moet aldus worden uitgelegd dat bij een omvattend geheel van elementen met afzonderlijke subgroepen de omvang van de beweerdelijk uit een van deze subgroepen opgevraagde en/of hergebruikte elementen, ter beoordeling of een in kwantitatief opzicht substantieel deel van de inhoud van een databank is opgevraagd en/of hergebruikt in de zin van dit artikel, moet worden vergeleken met de omvang van de totale inhoud van deze subgroep indien deze laatste als zodanig een databank vormt die voldoet aan de voorwaarden voor bescherming door het recht sui generis. In het omgekeerde geval, en voor zover dit geheel een dergelijke beschermde databank vormt, moet de omvang van de beweerdelijk opgevraagde en/of hergebruikte elementen van de verschillende subgroepen van dit geheel worden vergeleken met de omvang van de totale inhoud van dit laatste.”
Het Hof geeft hiermee een ruime uitleg aan de bescherming van het databankenrecht. Het volledige arrest is hier te vinden.
