In 2007 signaleerde ik een bijzondere uitspraak van de Rechtbank Haarlem: elektronische terhandstelling van algemene voorwaarden zou gelijkgesteld zijn aan feitelijke terhandstelling. Met andere woorden: ook bij een overeenkomst die niet langs elektronische weg tot stand kwam kon volgens de Haarlemse rechter volstaan worden met elektronische terhandstelling (in dit geval: linken naar de algemene voorwaarden). Destijds klopte die uitspraak niet met de wet, al had de Haarlemse rechter wel een mooie toekomstvisie. Ook de huidige regeling is (nog) niet in lijn met deze uitspraak, maar de volgende wijziging staat al op stapel. Wie weet sluit de regeling daarna meer aan bij wat men bij de rechtbank Haarlem in 2007 redelijk vond.
Nu is er vooral verwarring over hoe je, na de recente wijzigingen, aan de wettelijke regeling moet voldoen. Op dit moment zijn er twee mogelijkheden om je wederpartij van de algemene voorwaarden kennis te laten nemen:
Feitelijke terhandstelling
- je geeft de algemene voorwaarden voor of bij het sluiten van de overeenkomst aan de wederpartij;
- als dat redelijkerwijs niet mogelijk is, vertel je voordat de overeenkomst gesloten wordt dat a) de wederpartij de voorwaarden kan inzien bij een van de Kamers van Koophandel en Fabrieken of dat ze bij een griffie van een gerecht zijn gedeponeerd en b) dat je de algemene voorwaarden op verzoek toestuurt;
Elektronische terhandstelling
- je stelt de algemene voorwaarden voor of bij het sluiten van de overeenkomst langs elektronische weg ter beschikking aan de wederpartij via een bestand dat de wederpartij kan opslaan en dat toegankelijk is for future reference;
- als dat redelijkerwijs niet mogelijk is, maak je voor de totstandkoming van de overeenkomst aan de wederpartij bekend a) waar de wederpartij van de voorwaarden langs elektronische weg kan kennisnemen (een hyperlink dus) en b) dat de algemene voorwaarden op verzoek langs elektronische weg of op andere wijze zullen worden toegezonden;
- als de overeenkomst zelf niet langs elektronische wijze is gesloten, zul je expliciet toestemming moeten hebben van de wederpartij om de algemene voorwaarden op elektronische wijze ter hand te stellen.
En straks?
In de eerste helft van 2010 bestond er een tweedeling tussen terhandstelling door dienstenverrichters en niet-dienstenverrichters. Dat onderscheid is per 1 juli 2010 geschrapt, maar staatssecretaris Teeven lijkt dit verschil te willen herstellen; het betreffende wetsvoorstel gaat binnenkort in consultatie. Tot die tijd kunnen dus gebruikers van algemene voorwaarden bij een offline gesloten overeenkomst alleen met toestemming van de wederpartij de algemene voorwaarden op elektronische wijze ter hand stellen. Maar wie weet krijgt de Haarlemse rechter gelijk en is dat in de toekomst ook niet meer nodig.
Afbeelding: Keo 101.
