Er lijkt een voorlopig einde te zijn gekomen aan de lange databankenzaak tussen Ryanair en prijsvrgelijkingssite Wegolo van PR Aviation. Kort samengevat stelt Ryanair screen scraping van haar vluchtdata – en dan met name de prijzen – niet op prijs en verbiedt dit in de gebruiksvoorwaarden op haar website. Als PR Aviation toch grote delen van de databank gebruikt voor prijsvergelijking op Wegolo, komt de vraag aan de orde of Ryanair zich op het zogenaamde databankrecht kan beroepen. Dit blijkt niet het geval. En passant wordt in deze rechtspraak trouwens ook een einde gemaakt aan de geschriftenbescherming. Zo komt het geschil uiteindelijk bij het Hof van Justitie EU dat moet beoordelen of Ryanair het gebruik van haar niet-beschermde databank wel contractueel mag beperken. Dergelijke contractuele beperkingen zijn namelijk in het geval van beschermde databanken verboden. Het Hof EU bevestigt dat het verbod alleen ziet op beschermde databanken en laat Ryanair dus in principe vrij het gebruik van haar site contractueel te beperken. De Hoge Raad draagt vervolgens het Gerechtshof Den Haag op te onderzoeken of een dergelijke contractuele beperking in het geval van Wegolo van kracht is.
Om precies te zijn staat nu de vraag centraal of de rechtmatige contractuele beperkingen van Ryanair in de vorm van hun gebruiksvoorwaarden door PR Aviation zijn aanvaard. Om dit te bepalen, kijkt het Hof naar de opzet van de gebruiksvoorwaarden in de periode dat PR Avation daarmee akkoord zou zijn gegaan. Het Hof neemt aan dat Ryanair zijn gebruiksvoorwaarden aanbood door middel van browse-wrapping: De voorwaarden staan dan – vaak onderaan in kleine lettertjes – op de website vermeld en je kunt ze raadplegen door op een hyperlink te klikken. Relevant, want bij browse-wrapping zal minder snel sprake zijn van aanvaarding; er is tenslotte geen specifieke aanvaardingshandeling voor nodig. Browse-wrapping moet overigens niet verward worden met click-wrapping – de wijze van online contracteren die hierboven is afgebeeld (en tegenwoordig wordt gebruikt door Ryanair).
Aanvaarding is in deze zaak dubbel belangrijk: ten eerste om te bepalen of de rechtskeuze voor Iers recht is aanvaard en ten tweede om te bepalen of de gebruiksvoorwaarden überhaupt zijn aanvaard.
Gelukkig voor PR Aviation dat het Ierse recht een vergelijkbare toets voor het aanvaarden van een overeenkomst kent als het Nederlandse artikel 3:35 BW. Denkt een redelijk persoon, objectief gezien, dat PR Aviation de gebruiksvoorwaarden onder browse-wrapping wilde aanvaarden? Het Hof concludeert van niet. PR Aviation wilde zich zeer waarschijnlijk niet binden aan de gebruiksvoorwaarden toen zij de openbare website bezocht om gegevens te verzamelen. De overeenkomst en de rechtskeuze zijn hierdoor niet geldig aanvaard waardoor er niets in de weg stond aan het screen scrapen van de databank door PR Aviation. De vraag resteert of Ryanair’s huidige click-wrap wel volstaat.
.